ငါမေရာက္ႏိုင္ေသးဘူး
စိတ္ကူးနဲ႔ကမၻာ႔ေၿမပံုထဲဝင္ၾကည္႔
ဒါငါတို႔တိုင္းၿပည္
ဒါငါတို႔ၿမိဳ႔ေလးေပါ႔လို႔မွန္းဆရင္း
ေရးေရးထင္တဲ႔
ေသးငယ္တဲ႔အစက္ေၿပာက္ေလးဆီမွာ
ၾကီးက်ယ္တဲ႔အလြမ္းေတြပံုခ်ထားခဲ႔တယ္
ဘာၿဖစ္လဲကြာ
အိမ္ၿပန္ခြင္႔ဆိုတာမနက္ၿဖန္တိုင္းရွိေနတာပါလို႔
အသိစိတ္ကိုလိမ္ညာရင္းေခ်ာ႔သိပ္
ဒါနဲ႔ပဲမသိစိတ္ကအိပ္မေပ်ာ္ခဲ႔တာၾကာၿပီ
မရွိတာေတြရွာၿပီးရွိတာေတြေပးလိုက္ရတဲ႔
သူစိမ္းေတြေနတဲ႔တဖက္ၿခမ္းမွာ
ရိုးသားမႈတခုေတာ႔ငါအသက္နဲ႔ရင္းၿပီး
ၿပဳစုထားခဲ႔ရတယ္....
အိမ္မက္ထဲမွာေတာ႔ေကာ္ေဇာပ်ံၾကီးစီးၿပီး
အိမ္ေရွ႕ခဏ၊ခဏေရာက္တယ္
လက္ေတြ႕မွာေတာ႔ေပါက္ေနတဲ႔ဖိနပ္နဲ႔
အလုပ္ခြင္ထဲဟိုဘက္ဒီဘက္ေလွ်ာက္ေနရတယ္
ဖတ္ဖူးတဲ႔စာကိုကိုးကားၿပီးဆုေတာင္းေပးပါတယ္
ေဆာ္လမြန္ငါးေတြအၿပန္ခရီး
လမ္းေတြ႕ပါေစ....
ၾကိဳးၾကာငွက္ေတြအိမ္အၿပန္
ေခ်ာေမြ႕ၾကပါေစ...
No comments:
Post a Comment